U wilt het boek uit het raam smijten. Mag dat?

In de trein blok ik voor mijn theorie-examen. Ik reis door een wereld van puntstukken, pijlen en gele verkeerslichten. Het theorieboek van Veka-Best moedigt me aan: ‘Al meer dan drie miljoen geslaagden’. Ik kan niet anders dan denken: knap!

Theorie leren – Auto mag dan een bestseller zijn, het polygoon-journaal is flitsender. ‘Hetgeen, generlei, alsmede, redelijkerwijs’ en zelfs een ‘thans’. Doorbijten! Maar ook op zinsniveau struikel je regelmatig over stijlbloempjes:

Let op de weersgesteldheden.
Wat is er mis met ‘het weer’?

Dijkwegen hebben vervelende kenmerken.
Zijn ze chagrijnig als ze vroeg opstaan?

Sommige opgefokte motorrijders zorgen voor adembenemende tafereeltjes.
Het verhaal krijgt ineens een dramatische wending.

Bomen zijn mooi om te zien, maar slecht voor het uitzicht.
Geen commentaar.

Ook het gedrag van bejaarden kan onvoorspelbaar zijn.
Dat zet mijn verbeelding aan het werk.

Een ongelijkvloerse overweg.
Synoniem voor een tunnel.

Soms slaagt de schrijver, die overigens nergens wordt genoemd, erin om iets heel simpels ontzettend complex te maken. Dieptepunt is de uitleg van bestemmingsverkeer: Bestuurders van wie de bestemming is gelegen aan of in de directe nabijheid van een weg die blijkens een bord gesloten voor bepaalde bestuurders is, maar open voor bestuurders die slechts via deze weg hun bestemming kunnen bereiken, alsmede voor bestuurders van lijnbussen.

Volg jij het nog? Gelukkig spreekt het woord ‘bestemmingsverkeer’ voor zich. En bij totale verwarring kun je altijd nog op de plaatjes afgaan. Of op je gezonde verstand. Ik houd me vast aan de belofte: drie miljoen Nederlanders gingen goed geïnformeerd het examen in en ze het haalden het nog ook. Hoewel er niet bijstond na hoeveel keer…

Meer ‘professioneel’ taalgestuntel:

• Hoezo, ‘een station opent’? NS toch.