Poëtisch afwezig

Luister naar de audio-versie:

Eerder schreven we over een goede afwezigheidsmelding. Zakelijk en prima. Maar er was niks poëtisch aan, terwijl het vandaag nog wel Gedichtendag is. En wat is er dan mooier dan een gedicht gebruiken als melding? Je hoeft ‘m niet zelf te schrijven, je zoekt er gewoon een uit en vult je gegevens in. Kant-en-klare out-of-officepoëzie, wat een fijn initiatief. Neem deze bijvoorbeeld, van Ester Naomi Perquin.

iemand om in je adreslijst op te slaan met een knalgele smiley ernaast.

Ik ben afwezig tot [datum]

Was ik er geweest dan had ik graag een antwoord gegeven
op wat u net stuurde en u iets uitgelegd over de manier
waarop de hemel boven ons blijft balanceren
als een tent zonder stokken, aangezien
ik daar het nodige van weet.

Ik zou u recepten aan de hand hebben gedaan en niet alleen
de ingrediënten hebben opgesomd maar ook hoe een ei
zich bang kan voelen in je hand voor het breekt
en hoe de klap op de rand van de schaal
juist daarom harder klinkt.

Als ik wist dat u leed onder rinkelend leven, onder vlagen
van aandacht, dan had ik geschreven hoe alles altijd
tot bedaren te brengen door alleen te gaan liggen,
vroeg in de ochtend, en te voelen hoe bloed
in u schommelt als water of wijn.

Ik zou hoe dan ook een prettig mens zijn geweest. Iemand
die zich graag over de wereld verbaast en nadenkt over
het bestaan en daar iets zinnigs over zegt, echt
iemand om in je adreslijst op te slaan met
een knalgele smiley ernaast.

[naam collega] is wél bereikbaar.