Klantvriendelijk?

Ik ken een man die een pistool op je borst zet en je beveelt zijn diensten af te nemen. Figuurlijk dan, hè. En het gekke is: je koopt nog van ‘m ook. Zo’n pistool is extreem wervend kun je zeggen. Je dúrft niet eens naar de concurrent te gaan. Maar het is een manier van werven die je moet liggen. Bovendien koop ik één keer bij zo’n man en ziet die mij vervolgens nooooooit meer terug. Mijn stijl is het dus niet.

Ik ken een vrouw met een kledingzaak die bij alles uit haar winkel zegt dat het mij geweldig staat. Maakt niet uit hoe ‘spannend’ dat rokje zit, hoe ‘karakteristiek’ ik de kleur- en patrooncombinaties koos, alles is even prachtig. Extreem klantvriendelijk – een complimentje is altijd fijn – maar mijn verkoopstijl zal het evenmin zijn. Meestal verlaat ik wel met vele zakken haar zaak, maar het meeste breng ik eenmaal bij zinnen weer terug.

Klantvriendelijkheid werkt dus niet per se wervend en andersom is ook al niet waar. Wat dan wel? Het antwoord zit in klantgerichtheid. Oog voor je klanten én voor je eigen nering. Kiezen voor een vertrouwensrelatie. Soms nee verkopen om op termijn ‘ja’ te krijgen. En dan schiet je dus altijd raak.