Hoe word je een goede schrijver?

Zijn er regels waaraan je je kunt vasthouden als je een betere schrijver wilt worden? Het antwoord is: ja en nee.

Er zijn regels en schoolmeesterregels. Aan die laatste hebben we bij Kiezel een hekel. Die rijgen je onterecht in een keurslijf. Maar natuurlijk zijn er ook aanbevelingen waar je wél wat aan hebt.

Zo’n soort rijtje kwam ik tegen op Facebook. In het Engels. Het blijkt een klassieker, vele malen gekopieerd en gepikt. Het lijstje is afkomstig van 23 regels die de Amerikaanse marketingman Frank L. Visco in 1986 publiceerde onder de titel ‘How to write good’.

Ik vond het tijd voor een Nederlandse versie.

1. Het gebruik van naamwoordstijl en passieve zinnen wordt afgeraden.

2. Geen onvolledige zinnen.

3. Vermijd clichés als de pest. Die zijn tot op de draad versleten.

4. Vergelijkingen zijn net zo erg als clichés.

5. Gebruik geen bijzondere tekens & afko’s.

6. Wees min of meer specifiek.

7. Je mag nooit generaliseren.

Acht: Wees consistent.

9. Vermijd overtollige woorden, die zijn uiterst overbodig en nergens voor nodig. Gebruik niet meer woorden dan strikt noodzakelijk.

10. Overdrijven is honderdduizend keer erger dan understatements gebruiken.

Overtredingen

Ja en nee, schreef ik net. Regels zijn er om te overtreden. Een onvolledige zin, een cliché, een passieve zin: je kunt me er geregeld op betrappen en dan heb ik ‘m met plezier en welbewust geschreven. Taal is namelijk van de gebruiker en niet van een instantie die bepaalt wat goed en verkeerd is.

En verder: tien regels zijn voor mij wel voldoende (zie regel 9). Moet er een andere bij? Zeg dan wel meteen welke eruit mag.