Geef me vlees (geen wol)

schaapHallo, ik wil mezelf introduceren en wat meer vertellen over mijn plannen en mogelijkheden. 

Dit briefje kreeg ik een tijdje terug. Pas in de tiende zin kom ik te weten wat de schrijfster van me wil: ze is op zoek naar mensen die met haar een kantoor willen huren. Waarom doet ze me dit aan? Waarom vertelt ze dat niet meteen?

Ja, het is soms lastig om meteen ter zake te komen. Je moet zelf nog op stoom komen. Je hebt het gevoel dat je moet inleiden, dat je de voorgeschiedenis moet beschrijven. Maar als je me niet direct bij mijn kladden grijpt, ben ik weg. Nou ja… in dit geval heb ik doorgelezen omdat ik dacht: dit is een goed voorbeeld voor een blogje over het begin van je verhaal.

Nog een voorbeeld.

Hiermee wil ik reageren op uw brief d.d. 10 januari.

Zég niet dat je gaat reageren, maar reageer! Natuurlijk mag je refereren aan eerdere correspondentie, maar doe dat inhoudelijk:

In uw brief van 10 januari vroeg u om ….

Wij werken met een van oorsprong Italiaanse interactieontwerper. Hij zei in een eerste gesprek met ons: “Het gaat om de hienout“. De wat? “De hienout”. Oooooo, de inhoud. Het gaat om de hienout is sindsdien een gevleugelde uitdrukking op het Kiezelkantoor. Met andere woorden: scheer die wol weg en geef me vlees!

In een volgende blogpost: Geef me vlees (geen botjes).

2 antwoorden
  1. Domenico
    Domenico zegt:

    Omdat we daar over hebben wou ik nog even zeggen dat ik vol italiaan ben en niet alleen van oorsprong. Lekker, nu ben ik niet meer bang om taal fouten te maken 🙂 Ciao dus!

    Beantwoorden

Laat een reactie achter

Meepraten?
We horen graag wat je ervan vindt!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.